Pierniki, jak sami wiecie, są jednym z symboli Torunia.
To tutaj od najdawniejszych czasów pieczone były najlepsze pierniki i od tamtych
czasów opowiadana jest legenda o młodym czeladniku Bogumile, który chciał
ożenić się z córką mistrza piekarniczego Bartłomieja. Był jednak biedny, więc
marne były jego szanse. Ale zięciem mistrza został. Pomogła mu w tym uratowana
pszczoła, która zdradziła mu sekret, aby do wypieku pierników dodał słodkiego
miodu, bo wtedy nabiorą one niezwykłego smaku i aromatu. Tak też zrobił. Kiedy
przybyły król spróbował upieczonych ciastek, tak mu one zasmakowały, że wynagrodził
młodego piekarczyka. Bogumił dostał córkę mistrza za żonę, a miasto odtąd zyskało
przywilej ich wypiekania po wsze czasy.
I pierniki w Toruniu wypiekane są do dziś! Do dziś w wielu
miejscach miasta pachnie egzotycznymi przyprawami korzennymi używanymi do ich produkcji.
Na pewno tak pachnie w największej w Europie Fabryce Cukierniczej Kopernik,
która jest spuścizną piekarskiej rodziny Weese. W 1763 roku Jan Weese przejął
warsztat piekarniczy i zaczął rozbudowywać rodzinną firmę piekącą pierniki. Jego
pracę kontynuował syn, Gustav. A dziś, na Strumykowej, w wyremontowanych budynkach jego znanej wówczas
na cały świat fabryki działa bardzo nowoczesne Muzeum Toruńskiego Piernika,
które przybliża historię pierników i ich
działalności.
Dziś więc zapraszam Was do tego muzeum. Jego egzotycznego
zapachu wirtualnie nie poczujecie, ale zobaczycie tu kształty, formy i dawne
pamiątki, czyli wszystko co związane jest z piernikami. Powiem Wam, że patrząc
na ten XIX-wieczny pofabryczny, ceglany budynek, nie przypuszczałam, że tak
wspaniale zostanie tu połączona przeszłość z nowoczesnymi rozwiązaniami
muzealnymi. Budynek został zmodernizowany w 2015 roku i twórczo
przekształcony w pełną atrakcyjnych rozwiązań ekspozycję – czytamy na
stronie muzeum. - W ten sposób powstała interaktywna, multisensoryczna
placówka muzealna, w której historia i zabytki piernikarskie prezentowane są
wielowymiarowo: poprzez rozwiązania technologiczne, w tradycyjnej formule (w
gablotach i muzealnych aranżacjach), ale co najważniejsze – poprzez interakcję
ze zwiedzającymi i bezpośredni kontakt z historyczną materią. A konkretnie…
Na trzech poziomach, na które możemy wjechać nowoczesną windą albo
wejść klimatycznymi schodami, znajdziemy m. in. wspaniałą kolekcję form
piernikarskich od XVII wielu ukazujące snycerskie mistrzostwo. Naprawdę niezwykłe
i unikatowe!
Znajdziemy zrekonstruowane piece od czasów średniowiecznych.
Jest coś dla najmłodszych - piernikowy plac zabaw oraz sala baśni i legend.
Jest też piękny XIX-wieczny sklep z piernikowym
asortymentem, którego możemy porównać ze sklepem z czasów „jedynych słusznych”. Widać różnicę, no nie?
Z tych samych „słusznych” czasów jest też klubokawiarnia, a na
ekranie leciwego telewizora lecą dawne dobranocki, oczywiście z piernikami w
tle.
Przy wejściu do niej stoi zaś samochód Żuk, który służył do rozwożenia
pierników. Możemy nawet zasiąść za jego kierownicą!
Spacerując XIX-wieczną uliczką natkniemy się na właściciela fabryki stojącego w drzwiach, możemy go też odwiedzić w jego biurze.
Jest też dawny salonik i kuchnia, w której wypiekano domowe
ciasteczka.
Poznamy tu także składniki ciasta piernikowego oraz egzotyczne przyprawy służące do ich wypieku, a także upieczemy własne ciasteczka na organizowanych warsztatach.
Nawet abażury lamp w muzeum są w piernikowym kształcie. Wszystko
w pachnącym egzotycznymi przyprawami temacie! Tak w skrócie!
Pod koniec zwiedzania nawet w toalecie pachniało mi już piernikami.
Może to złudzenie, ale tematycznie miejsce przygotowane fantastycznie. A po
wyjściu z muzeum piernikowe zakupy w sklepie znajdującym się w podwórku muzealnym.
Obowiązkowo te z marcepanem, moje ulubione!
Zapraszam w progi tego fajnego i nowoczesnego muzeum! Toruń,
ulica Strumykowa 4!