Lublana – stolica Słowenii.

 

WZGÓRZE ZAMKOWE.

Lublanę – stolicę Słowenii najlepiej zacząć zwiedzać od wzgórza zamkowego górującego nad miastem. Tak też zrobiliśmy. Można tam dotrzeć spacerkiem albo wjechać bardzo nowoczesną kolejką linową, za którą jej konstruktorzy otrzymali nagrodę za super design. Szybko i sprawnie, i z pięknymi widokami już podczas jazdy. Najładniejsze są jednak z punktów widokowych na murach zamkowych, skąd można podziwiać Stare Miasto, śródmieście stolicy, a na horyzoncie góry.

LUBLAŃSKI ZAMEK.

Na szczycie stoi zamek z charakterystyczną wieżą pochodzący z XVI wieku z późniejszymi przebudowami, ale historia wzgórza sięga odległych czasów (2 tyś lat p.n.e.), kiedy to swoje fortyfikacje budowali na nim Wenetowie, Celtowie, potem Rzymianie. Hunowie zniszczyli miasto. W VI wieku dotarli tu Słowianie, potem Frankowie, a przez kolejne wieki rządzili tu Habsburgowie i to po nich na wzgórzu i w mieście jest najwięcej pamiątek. Pewnie zachowałyby się i te wcześniejsze, ale Słowenia położona jest na trzech płytach tektonicznych i w przeszłości nawiedzało je wiele trzęsień ziemi. Dziś można tu zobaczyć doskonale zabezpieczone i wyeksponowane najdawniejsze budowle i ruiny, jest muzeum i dawna kaplica z freskami, są klimatyczne restauracje i miejsce na imprezy plenerowe oraz śluby. Wspaniałe miejsce!

STARA LUBLANA. BAROK I ART NOUVEAU.

Ze wzgórza widać czerwone dachy budynków najstarszej części miasta, a także wciśnięte między nie budowle z czasów komuny. Stąd doskonale widać, gdzie się poruszać, by je ominąć i zwiedzić tę najładniejszą część miasta. Na dzisiejszy wygląd Lublany wpłynął najwięcej lublańczyk, Josef Plecnik (Jože Plečnik), jeden z najwybitniejszych architektów XX wieku, łączący w swej twórczości formy nowoczesne z historycznymi, wspaniale nawiązujący do ozdobnego stylu secesji wiedeńskiej. Widać to na każdym kroku podczas zwiedzania miasta.

Styl barokowy i art nouveau dominują w Lublanie, bowiem miasto trzeba było odbudować po trzęsieniu ziemi w 1895 roku. Niewielka tylko część budowli zachowała średniowieczny charakter. Idąc z zamku przechodzimy  Ciril-Metodov trg (Plac Cyryla i Metodego) i mijamy katedrę św. Mikołaja. Obecna pochodzi z XVIII wieku, ale na jej drzwiach z brązu wykonanych w 1996 roku znajdują się historie obrazujące 1250 lat chrześcijaństwa w Słowenii. Powstały one z okazji wizyty Jana Pawła II w Słowenii.

Znajdujemy się teraz w najstarszej części. Idziemy klimatycznymi uliczkami mijając Mestni trg, Stari trg i Gornji trg (Miejski, Stary i Górny Plac) z mnóstwem kawiarenek, galerii i sklepików z pamiątkami. Można tu kupić miejscowe kryształy firmy Rogaška, która ma ponad 350-letnią tradycję albo słodycze ze smokiem, który jest symbolem miasta! Po drodze podziwiamy piękny ratusz Mestna hiša z XV wieku. Dobrze wejść na jego dziedziniec, by zobaczyć piękne zdobienia oraz mapę XVII-wiecznego miasta. Przed ratuszem stoi fontanna Trzech Rzek z tytanami symbolicznie przelewającymi wody słoweńskich rzek: Sawy, Krki i Lublanicy.

 

LUBLANSKIE MOSTY.

Skręcając uliczkami w prawo dotrzemy do jednej z wymienionych rzek, która przecina miasto oddzielając część najstarszą od tej nieco nowszej. To Lublanica, na której postawiono wiele mostów. Są one cechą charakterystyczną miasta, gdyż są niezwykle malownicze. Warto więc przejść się wzdłuż rzeki i zobaczyć most Szewski, Rybny, Potrójny, Rzeźnicki z mnóstwem kłódek albo most ze smokami, symbolami miasta. Po obu stronach rzeki są bulwary (choćby Gallusowe nabrežje lub Cankarjeve nabrežje) z mnóstwem klimatycznych knajpek. Stamtąd można przy kawie podziwiać je do woli!

PLAC PREŠERENA.

O nim muszę wspomnieć osobno, bo jest świetnie położony i naszpikowany rewelacyjną architekturą. Odchodzi od niego wiele uliczek, z piękną architekturą. Znajduje się zaraz za Potrójnym Mostem i w oczy rzuca się od razu barokowy kościół Zwiastowania NMP z klasztorem franciszkanów. Dookoła zachwycają przepiękne secesyjne domy i pałace. 

Po prawej na pomniku stoi, przypominający naszego wieszcza Mickiewicza, wieszcz słoweński – France Prešeren, któremu towarzyszy jego muza. Prešeren jest najwybitniejszym słoweńskim poetą, działał w dobie romantyzmu i podobno wzorował się na naszym wieszczu. Jest też autorem słoweńskiego hymnu.

Po drugiej stronie rzeki widać rozległy stary rynek, na którym odbywał się właśnie targ. Jego część jest zadaszona i właśnie tę arkadową konstrukcję widać z mostu. Zaprojektował ją, podobnie jak sam most, Josef Plecnik.

 

PLAC KONGRESOWY.

I jeszcze jeden plac, największy i najnowszy. Znajduje się w odległości małego spacerku od wyżej wspomnianego.  I również zachwyca przepiękną architekturą. Część placu wyłożona jest płytkami i odbywają się na nim państwowe uroczystości. Jest tu kilka pomników upamiętniających historyczne momenty w słoweńskiej historii. Druga część to park z platanami. Są w nim alejki z białymi ławeczkami i można w nim świetnie odpocząć. Jest też darmowa miejska toaleta. A dookoła muzea, barokowy kościół św. Trójcy, przepiękny budynek uniwersytetu, filharmonia, sklepy, wśród których wyróżnia się kwiaciarnia i sklep z kapeluszami. Bo kapelusz, podobno, musi mieć każdy mieszkaniec stolicy. Ogromną zaletą tej lokalizacji jest jednak widok, bowiem widać stąd całe wzgórze zamkowe, dzięki czemu trudno w Lublanie zabłądzić. No i blisko z placu do kolejnych atrakcji stolicy.

NA POŻEGNANIE.

Spędziliśmy w Lublanie tylko kilka godzin, ale żeby miastem się delektować, a jest czym, potrzeba ich znacznie więcej. Ja jestem nim zachwycona i cieszę się, że miałam tę możliwość być tam choć przez chwilę! Wszystkim serdecznie polecam wizytę w tej sielskiej i pełnej niespodzianek słoweńskiej stolicy.