Zamek Książąt Pomorskich i szlak Leopolda Tyrmanda. Darłowo.

 

Kiedy w ubiegłym roku odwiedziłam Darłowo nie miałam czasu, aby zwiedzić ponownie Zamek Książąt Pomorskich i zobaczyć, co się tam po latach zmieniło. Odkryłam też szlak turystyczny śladami Leopolda Tyrmanda, pisarza, o którym do tamtej pory słyszałam niewiele, a który mnie zaintrygował. Na ten szlak też wtedy czasu nie wystarczyło. W tym roku, podczas lipcowego wypoczynku w Darłówku, postanowiłam to odrobić.

Ja zaczęłam od Zamku Książąt Pomorskich, a potem poszłam wspomnianych szlakiem, ale odwiedzającym polecam najpierw przejść tę część szlaku Tyrmanda, który leży w Darłowie, bowiem, oprócz historii bohaterów powieści, którą tu umiejscowił, wspaniale wpisana jest w niego historia miasta. Oczywiście ta przyjemność jest dostępna dla tych, którzy mają ściągniętą aplikację z czytnikiem kodów QR i po zeskanowaniu kodu na poszczególnych atrakcjach można wysłuchać pięknej opowieści lektora, są dialogi bohaterów oraz odgłosy dawnego miasta. Przyjemnie się tego słucha i przyjemnie się zwiedza. Zacznę więc wpis od niego.

Szlak Śladami bohaterów Tyrmanda rozpoczyna się przy byłym dworcu kolejowym, a kończy w Darłówku przy latarni morskiej. Miejscowi postanowili w ten sposób uhonorować  Leopolda Tyrmanda, pisarza i dziennikarza, który napisał tutaj powieść Siedem dalekich rejsów, a potem także scenariusz na podstawie którego nakręcono film: Naprawdę wczoraj. Wiele scen kręcono w Darłowie. Najpierw odsłonięto ławeczkę, na której pisarz nonszalancko sobie zasiada, a potem zbudowano jeszcze osiem rzeźb, które zbudowały cały szlak.

Przed dawnym dworcem stoi rzeźba przedstawiająca kamerę, która  nawiązuje do filmu, bo tutaj wszystko się zaczyna. Pociągiem przyjechała Ewa, historyk sztuki, przyjechał też Nowak, dziennikarz. Oboje poszukiwali zaginionych dzieł sztuki, każdy w innym celu. I stąd zaczyna się ich spacer po mieście, uwieczniony w powieści i filmie.

Wkrótce połączył ich gorący romans. W filmie w te role wcielili się piękni i młodzi Beata Tyszkiewicz i Andrzej Łapicki. Są uwiecznieni na jednej z rzeźb szlaku przy hotelu Apollo w Darłówku.

Oprócz kadrów z filmu rzeźby przedstawiają także elementy królewskiej historii Darłowa – Zamek Książąt Pomorskich, który był siedzibą Eryka I Pomorskiego, króla Danii, Szwecji i Norwegii (potem także pirata), a także perłę skandynawskiego gotyku – kościół św. Gertrudy znajdujący się na cmentarzu.

Ostatnia rzeźba tyrmandowskiego szlaku znajduje się przy latarni morskiej i przedstawia szkuner Ragne, który został opisany w powieści. Tam lektor nas pięknie żegna i zaprasza do powrotu. A ponieważ uważam Darłowo za jedno z najlepszych miejsc na wakacyjny wypoczynek nad naszym morzem, to kto wie… A wędrowanie tym szlakiem uważam za niezwykle ciekawą kulturalnie i historycznie podróż.

Do darłowskiego zamku wróciłam ponownie po kilku latach. Budowla jest ciągle rekonstruowana i doposażana. Warto więc wracać. Wygląda niezwykle ciekawie, pobudował go w XIV wielu ojciec króla Eryka – Bogusław ze słupskiej linii pomorskiego rodu Gryfitów. Już wtedy wyglądał reprezentacyjnie. Eryk dobudował mury obronne, kolejni książęta też go rozbudowywali i ulepszali. Stąd dziś ma taki patchworkowy wygląd. Są tu gotyckie budowle z czerwonej cegły z wieżą i murami obronnymi, są okrągłe białe wieże i białe budowle, dachy z czerwonej cegły albo pokryte blachą. Całość wygląda bardzo ciekawie!

Wnętrza też mają nietypowy rozkład, bowiem dobudowywane części trzeba było jakoś połączyć i wkomponować w nie przejścia. I to dodaje zamkowi tajemniczości! Zwiedzając należy iść za oznaczeniami, aby niczego nie pominąć i nie kluczyć. A zamek zobaczyć można od piwnic po drugi poziom.

Zanim jednak wejdziemy do środka zwróćmy uwagę na wbudowaną w mur rzeźbę gołębia. To Złoty Gołąb króla Eryka przywieziony przez niego razem z innymi pirackimi skarbami z Gotlandii, z którym został pochowany. Czytamy, że roztaczał on swe opiekuńcze skrzydła nad miłością Eryka i dwórki Cecylii. Złoty Gołąb stał się symbolem miłości. Dziś oblubieńcy którzy go pogłaszczą dostąpią (podobno) równie dozgonnej miłości.

Oryginalne wyposażenie nie przetrwało, dziś jest tu zbiór różnych pamiątek z historii książęcej rodziny Eryka, historii Darłowa i okolic. Wymienię tylko niektóre, szczególnie wspaniałe zbiory. W Kaplicy Zamkowej, dawnej Sali Rycerskiej, zobaczymy piękną ambonę ufundowaną przez księżną Elżbietę. Jest drewniana, złocona, z przepiękną snycerką. W Pokoju Muzykantów zobaczymy ekspozycję rzeźbionych mebli barokowych oraz portrety Gryfitów mieszkających w zamku. Natomiast w Sali Zielonej jest wystawa mebli w stylu biedermeier.

W niektórych pomieszczeniach zamkowych doszukamy się też pozostałości części gotyckich, np. w dawnej Kaplicy Książęcej zobaczymy piękne sklepienia i klatkę schodową w grubości muru obronnego. W innych częściach zachowała się gotycka ściana, jest też zrekonstruowany wychodek.

Na dłużej zatrzyma nas na pewno Sala Przyjęć, dawna Sala Taneczna, bowiem poświęcona jest ona Erykowi I Pomorskiemu. Możemy tu doczytać, w jaki sposób ten prawnuk duńskiego króla, który pretendentem do tronu nie był, został potężnym królem Danii, Norwegii, Szwecji i jeszcze wielu innych terytoriów. Stało się to za sprawą ciotecznej babki, Małgorzaty – królowej Norwegii, która po śmierci jedynego syna adoptowała Eryka, bowiem kobiety rządzić wtedy nie mogły. Małgorzata to niesłychanie interesująca postać, która wniosła mnóstwo dobrego do europejskiej polityki. Jest twórczynią Unii Kalmarskiej łączącej te trzy kraje, uznawana jest za surową, ale mądrą władczynię troszczącą się o poddanych. Zresztą do dziś nazywana jest najlepszym na świecie mężem stanu. Bardzo interesująca postać. Z przyjemnością przyswajałam sobie te interesujące nowinki.

Cieszę się, że spędziłam tu jeden z moich wakacyjnych dni, bo ilością wrażeń i wiadomości jestem wprost przepełniona. I umocniłam się w swojej decyzji, że wakacje w Darłówku, dzielnicy Darłowa, to super pomysł!