Pałac rokokowy w Ciążeniu.

Odwiedzając klasztor pocysterski w Lądzie, królewskie Pyzdry czy pałac z Muzeum Mickiewicza w Śmiełowie, warto wjechać również do Ciążenia, bowiem jest on oddalony od nich tylko o kilka kilometrów. Tam przy główniej trasie, ogrodzony ceglastym, długim murem, którego porasta bluszcz, znajduje się pałac z końca doby baroku – rokokowa letnia siedziba biskupów poznańskich. Trzeba uważać, by nie przejechać wjazdu, bowiem prowadzi do niego jedyna kuta brama, a napis PAŁAC przysłaniają drzewa. Parkować należy chyba na poboczu przed bramą, bo dalej jest zakaz wjazdu. Tak też zrobiliśmy. Teraz już można było podziwiać okazały budynek, bowiem widać go za piękną roślinnością okrągłego podjazdu, który się przed nim znajduje. Odwiedziłam go jesienią, więc na tle kolorowej, jesiennej przyrody prezentował się szczególnie pięknie.

Wspaniałe jest położenie pałacu, bowiem leży on w 12-hektarowym parku krajobrazowym z alejami starych drzew. Ostatnia rewitalizacja wprowadziła też nowe nasadzenia, dzięki temu można podziwiać unikatowe gatunki roślinności.  Część parku z tyłu pałacu jest w stylu francuskim. A to, co tu jest najpiękniejsze to widoki, bowiem park opada trzema tarasami ku rzece Warcie, a za nią to już ogromne tereny Nadwarciańskiego Parku Krajobrazowego. 

Dostojnie prezentuje się z tej perspektywy sam pałac, który zachował niezwykłe zdobienia z motywami biskupimi i elementami uzbrojenia. Szczególnie piękne są te nad najwyższym piętrem. Spacer tu jest wielką przyjemnością i super doznaniem z kontakcie z cudami natury i pięknem historii.

Miejscowość nadał biskupom poznańskim książę wielkopolski Przemysł I w XIII wieku. I już w swej trzynastowiecznej kronice Janko a Czarnkowa wspomina o pięknych ogrodach biskupich tu się znajdujących. Jednak obecny późnobarokowy pałac pochodzi XVIII wieku. Jego budowę rozpoczął biskup Teodor Czartoryski, a dokończył biskup Ignacy Raczyński. Znajdował się tu wtedy pałac z galerią, pawilonem i oficyną.

 

Jednak w 1818 roku nastąpiła konfiskata dóbr, które dostały się ręce pułkownika Wacława Gutakowskiego, adiutanta cara Aleksandra I. Zmienne potem były losy pałacu, który był własnością wielu rodzin ziemiańskich. Po II wojnie była w nim szkoła, a od 1969 roku jest w posiadaniu Uniwersytetu Adama Mickiewicza i mieści Dom Pracy Twórczej z częścią hotelową oraz bibliotekę zawierającą największe zbiory literatury masońskiej w Europie (porzucili ją uciekający Niemcy w 1945 roku). Jest tu kilkadziesiąt tysięcy woluminów, siedemnastowiecznych i późniejszych, na które składają się  zbiory lóż masońskich, rzadkie druki różokrzyżowców, encyklopedie wolnomularskie, konstytucje, katechizmy i ich rytuały od czasów najdawniejszych do współczesnych. Zbiory te stanowią jedną z trzech głównych zbiornic źródeł do badań nad dziejami europejskiego wolnomularstwa. Zbiory biblioteczne widziałam w Internecie, bowiem pałac w tym czasie był zamknięty.

Pałac w Ciążeniu to kolejne nieoczywiste miejsce na mapie Polski z ciekawą historią, cudną naturą i niesamowitymi krajobrazami. Gdyby ktoś miał ochotę zatrzymać się tu dłużej, to znajdzie tu wielki spokój z dala od miejskiego gwaru, a w nocy, kto wie, może przyśni mu się szczęk mieczy templariuszy albo mistyczne rytuały różokrzyżowców. Przecież każdy pałac ma swoje duchy!