Atrakcje Górnego Śląska – kolej wąskotorowa.

Często odwiedzam znajomych w Lublińcu, którzy pokazują mi Górny Śląsk i ciekawe miejsca tam się znajdujące. W tym roku padło na jedną z atrakcji Szlaku Zabytków Techniki Województwa Śląskiego – przejazd kolejką turystyczną z Miasteczka Śląskiego do Bytomia. 

Jest to fragment Górnośląskiej Kolei Wąskotorowej, która działa nieprzerwanie od 160 lat i jest najstarszą, nieprzerwanie czynną linią wąskotorową na świecie. Od połowy XIX wieku górnośląskie koleje wąskotorowe obsługiwały wszystkie miejscowe kopalnie i zakłady przemysłowe, aż dotarły koleje szerokotorowe i te węższe straciły rację bytu. Część torowisk wraz z taborem zniszczała lub poszła na złom, jednak ta, z Miasteczka Śląskiego do Bytomia została ocalona przez grupę pasjonatów i kolejarzy, którym na sercu leży jej istnienie. 

Zawiązali oni w 2002 roku Stowarzyszenie Górnośląskich Kolei Wąskotorowych i przekonali władze Bytomia, Tarnowskich Gór i Miasteczka Śląskiego do przejęcia linii wraz z zabytkowym taborem. Ponaprawiali wagony, wyremontowali zabytkową zabudowę stacji oraz torowiska i kolej mogła ruszyć. Od kilku lat, w miesiącach letnich, odbywa się regularny, rozkładowy ruch pociągów w dwu kierunkach: z Miasteczka Śląskiego do Bytomia i odwrotnie, niestety tylko w weekendy. 

Największą frajdą jest przejażdżka odkrytymi, zabytkowymi wagonami, które ciągnie lokomotywa spalinowa, więc spaliny, to dodatkowa atrakcja. Przejścia między wagonami, to ruchome drzwiczki niczym z westernowego saloonu. Pociąg ciągnie też za sobą zabudowany wagon do przewozu rowerów i bagażu. 

Całość trasy to 21 kilometrów, pokonujemy je w godzinę i dziesięć minut. Szybkość nie jest zawrotna, bo około 20 kilometrów na godzinę, jednak jest to czas przeznaczony na oglądanie tego, co jest za oknem. Bilet kupujemy u konduktora w cenie 12 złotych (są też ulgowe i rodzinne) i możemy ruszać! Siadamy na twardych, drewnianych siedzeniach (też atrakcja!), a za oknem pojawiają się widoki Górnego Śląska.

Przejeżdżamy przez lasy oraz przez mniejsze i większe tereny zabudowane. Widoki zmieniają się co chwilę. Mijamy stare, czasem zaniedbane stacje; kamieniołomy dolomitowe Lazarówkę, które są coraz mniej widoczne przez porastającą przyrodę; rezerwat Segiet; tereny postindustrialne i ich zabudowania chylące się ku upadkowi; autostradę; wieżowce Bytomia i kopalnie oraz ciekawy i ogromny kompleks Elektrowni Szombierki.

Przejeżdżamy dziesięć przystanków i stacji, niektóre są ładne, część nadaje się do odświeżenia, część do pobudowania. W okna zaglądają nam gałęzie drzew, ręką można schwycić wysokie, niewykoszone poboczne zarośla. Przejeżdżamy też kilka tuneli pod wiaduktami oraz zakrętów, które pociąg pokonuje dla bezpieczeństwa bardzo powoli.

Fajne doświadczenie i niewątpliwie atrakcja, choć przydałoby się w pociągu nagłośnienie, aby przekazywać turystom informacje lub ciekawostki o mijanych miejscach i terenach. Może za dużo bym chciała, bowiem widać tę trudną pracę pasjonatów kolei ze Stowarzyszenia i widać też brak środków na dopieszczenie całości przedsięwzięcia. Trzymam kciuki za lepsze czasy i funkcjonowanie tej zabytkowej linii kolei wąskotorowej! A turystów zapraszam na przejazd, bo każdy kupiony bilet, to utrzymanie tej historycznej linii przy życiu! 

STACJA BYTOM WĄSKOTOROWY, KONIEC MOJEJ PODRÓŻY!!!